Random Writings

(लगातार तीनवटा क्यान्सर र मृत्यु बारे व्लग लेखेकाले मान्छेहरूले मलाई हेर्ने नजर नै फरक हुन थाल्यो । त्यसैले यो एउटा कथा -- कसैसँग मेल खाए संयोग मात्र हुनेछ) ‘मलाई के ल्याइदिनुभयो काका ?’ मेरो ५ बर्षे भतिजोले मेरो झोला खोतल्दै थियो । लामो ट्रान्जिट, अनि पट्यार लाग्दो यात्रा - म थाकेको थिएँ । हाम्रो घर पूर्व इलाम भए पनि हामी निकै बर्ष देखि यो ठाउँमा बसेको - घरबेटी राम्रा हुन् कि हामी, थाह भएन - तर हामी त्यो घरमा बसेको १५ बर्ष भइसक्यो । काठमाडौँमा राम्रो पढाइ हुन्छ भनेर बा आमाले हामी दुई भाइलाई काठमाडौं लिएर आउनुभएको । यही घरमा बसेर हामीले स्कुल सकायौ, कलेज सकायौँ, दाइले जागीर खान थाल्नुभयो, बिहे गर्नुभयो, भाउजू पनि यहीँ भित्र्याएको, भतिजलाई पनि अस्पतालबाट यहीँ भित्र्याएको । ---------- स्कुल सकेर कलेज पढ्ने बेला अनेकन् आकाङ्क्षाहरू थिए - म राम्रो पढेर इन्जिनियर बन्छु, पहिँलो टोपी लगाउँछु, बाटो र पुल बनाउँछु - खै किन हो, इन्जिनियरले त्यही गर्छन् जस्तो लाग्थ्यो । कलेजको पहिलो दिन देखि नै राम्रोसँग पढ्छु भनेर भर्ना गरें - तर धेरै जसो विद्यार्थीको जस्तै भयो मेरो कथा । अर

(पहिलोपोस्टमा 4th July 2015 | १९ असार २०७२ मा प्रकाशित | http://www.pahilopost.com/content/-5478.html)  https://commons.wikimedia.org/wiki/File:Lord_Byron_on_his_Death-bed_c._1826.jpg   पेशाले म क्यान्सर रोग विशेषज्ञ। भन्दा जति नमिठो भए पनि र नमिठो सुनिए पनि मैले धेरै पटक ‘हजुर कस्तो मृत्यु चाहनुहुन्छ? अस्पतालमा कि घरमा?’ भनेर सोधेको छु बिरामीको परिवारलाई। विदेशमा धेरैतिर बिरामीसँगै यस्ता कुरा सोधिन्छन्। तर हाम्रोमा यो अभ्यास अझै सुरु भएको छैन, अथवा हामी अझै पनि हच्किन्छौं त्यसरी सोध्न। अनि बिरामीका परिवारसँग सल्लाह गर्छौँ। यो पढ्दै हुनुहुन्छ भने एकछिन साँच्चै रोकिएर सोच्नुस् त, तपाइँको अन्तिम स्वास कसरी र कता जाओस् भन्ने चाहनुहुन्छ? मेरा एक जना बिरामी हुनुहुन्थ्यो- आफ्नो उमेरमा निकै सफल व्यवसायी। तर वहाँलाई गाह्रो रोग लाग्यो। बेलैमा उपचार पाउनु भयो र केही समय निको पनि भयो। तर व्यथाले फेरी च्याप्यो। केही समय फेरि हामीले जित्यौँ वहाँको रोगलाई। तर एउटा समय आयो, हामीले आत्मसमर्पण गर्नै पर्ने देखियो - जति मेहनत, पैसा खर्च गरे पनि रोग डेग चलेन। अनेकन प्रयासका ब